adminEindelijk kan ik zeggen dat ik na 42 jaar gestopt ben met nagelbijten.🙏💝 Ergens vind ik dit spannend om te delen, want wat als ik toch weer ga bijten, na zoveel stoppogingen. Dit keer is het anders, weet ik en voel ik. In deze blog neem ik je een stukje mee in mijn helende reis.
Nagelbijten heeft alles te maken met de orale fase, de eerste 21 maanden van het leven van een kind. In Freuds theorie vormt deze fase de eerste relatie tussen een kind en zijn of haar moeder. De focus van bevrediging ligt bij deze fase bij de mond. Voldoening wordt gehaald uit borstvoeding en het ontdekken van de omgeving (zoals nieuwe voorwerpen in de mond doen). De bevrediging van behoeften in dit stadium, leidt tot de vorming van onafhankelijkheid (de baby krijgt een helder idee over de eigen grenzen en vormt zo zijn of haar ego), en vertrouwen (de baby leert dat bepaald gedrag leidt tot bevrediging van behoeften). Als kind ben je gevoelig voor de wereld om je heen en de sociale omgeving waarin jij je begeeft. Voor emotieregulatie en een gevoel van veiligheid ben je afhankelijk van de ander. We maken allemaal situaties mee die emotioneel pijnlijk of confronterend zijn, of er wordt niet voldoende aan je behoeften voldaan door je ouders/verzorgers/omstandigheden. Om hier mee om te gaan ontstaat er onbewust bepaalde beschermingsmechanismen. Het is een samenhang van emoties, gedachten en fysieke reacties van het lichaam.
Karakterstructuren
Karakterstructuren zijn een soort ‘maskers’ die je als kind hebt ontwikkeld om optimaal te reageren op jouw omgeving. In de jaren dertig zijn ze ontdekt door Willem Reich en later verder ontwikkeld door Alexander Lowen. Hij stelde dat wij als mens op een holistische manier reageren op onze omgeving. Wanneer we volwassen worden, ontwikkelen deze holistische reacties tot karakterstructuren. Het zijn typische manieren waarop je als mens reageert op dagelijkse gebeurtenissen en situaties. De karakterstructuren worden vaak aangeduid als maskers, omdat je als het ware een masker opzet dat je gebruikt als onbewuste buffer richting de buitenwereld. Deze manier van reageren zijn ingesleten patronen die je helpen jezelf staande te houden in moeilijke situaties.
Ontwikkeling van de maskers
Er zijn zes verschillende karakterstructuren ofwel maskers. Je doorloopt alle karakterstructuren. Vervolgens zijn er één of twee maskers die dominant worden, afhankelijk van persoonlijke ervaringen. Ik zie het orale karakterstructuur ook bij veel hoogsensitieve cliënten en deze was bij mij ook sterk aanwezig, zichtbaar in nagelbijten, het letterlijk iets in je mond stoppen. Roken en overmatig eten horen hier zeker ook bij.
Vragen als: mag ik er zijn met wat ik verlang? ben ik goed genoeg? komen vaak naar voren in sessies. Het zijn mensen die vaak wat minder energie hebben. Er zitten veel overtuigingen in het brein als: ik moet het alleen doen, ik kan het niet alleen, je moet me helpen, als ik m’n behoeftes uit word ik verlaten. Ook zoeken ze onbewust veel dingen buiten zichzelf (eten, drank, geld, spullen, drugs) alles wat uiteindelijk maar bevrediging en bevestiging van het bestaansrecht geeft. Mensen met het orale karakterstructuur hebben veel spanning in kaken, nek en schouders en hebben regelmatig last van het bekken en onderrug. Veelal is de ademhaling onderontwikkeld, bijna niet hoor-en-zichtbaar, zit het hoog in de borst, omdat de spierspanning in borst en buik ontbreekt. Bij teleurstelling, afwijzing of uitreiken naar anderen stokt vaak de ademhaling. Er zit veel stress en spanning in het lichaam opgeslagen, wat dus op een andere manier zijn uitweg probeert te vinden. In mijn geval was dat nagelbijten.
Nagelbijten bood me veiligheid
Al sinds mijn hele vroege jeugd heeft nagelbijten me eigenlijk bijna letterlijk houvast gegeven. Het bood me een uitweg aan alle intense gevoelens van pijn, afwijzing en trauma, die ik al in de baarmoeder heb ervaren. Ik maakte mezelf rustig door mijn vingers in de mond te stoppen. Maar waar ik ook achter kwam was dat het vooral een uiting was van een gebrek aan zelfliefde. Ik strafte mezelf continu eigenlijk. Ik wilde als jong meisje al zo graag stoppen, mijn vader beloofde me een Barbie als ik stopte, dat lukte voor eventjes en de Barbie kreeg ik, maar het lukte me maar niet om vol te houden. De drang was te groot. Hij beloofde me om met me te gaan voetballen, dat is er dus nooit meer van gekomen…altijd voelde ik het falen, de teleurstelling, da ik weer niet aan de verwachting had voldaan. Want zolang als iets niet écht vanuit jezelf komt, zal je terugvallen. Zolang als er nog trauma en verwonding zit wat niet geheeld is zal het terugkeren. Ik wilde de buitenwereld laten zien dat ik het wel kon, een net meisje was, ik wilde dat mijn ouders trots waren op mij. De bevestiging van mijn bestaansrecht, de rust en ontspanning moest een ander mij altijd geven.
Ook ik heb net als de meeste hsp een sterk empathisch gevoel voor anderen. Valkuil van veel hoogsensitieve mensen is dat ze heel veel geven en moeilijk kunnen ontvangen. Dat was bij mij ook altijd zo, ik vergat mijn eigen behoeftes en verlangens omdat ik onbewust continu bezig was met de behoeftes van anderen. Ik wilde het altijd goed doen, uit angst voor afwijzing van anderen. Alsof ik pas bestaansrecht had als ik een ander hielp. Tot ik voelde in begin 2023 dat ik weer mezelf teveel had weggegeven, ik stevende op een burn- out af als ik zo door zou gaan. Ik besloot het over een andere boeg te gooien. Niet meer altijd aan staan, mezelf pushen, maar verzachten. Dat betekende op de rem, terugschakelen, afspraken afzeggen, veel huilen, liefdevol tegen mezelf spreken, dankbaar zijn voor mijn lichaam, grenzen voelen én respecteren, door de innerlijke pijnen heen bewegen waardoor ik weer mijn eigen licht kon zien. Doordat ik mijn lichaam meer waardering gaf, voelde ik dat ik iets met mijn nagels wilde doen, het kwam vanuit mezelf vóór mezelf en dat was nieuw. Alsof ik nu voor de eerste keer mezelf erkenning kon geven.
Een biab behandeling om mijn nagel te verstevigen was de eerste stap en een lieve vriendin wiens hobby het is hielp me verder. Ik kon ze niet meer bijten omdat ze te dik waren dat leverde ook veel spanning op in mijn lichaam, want mijn uitlaadklep was weg. Dus moest ik op zoek naar nieuwe manieren om mezelf te reguleren. Dat ging met vallen en opstaan. Ik leerde mezelf, mijn lichaam en manier van reageren op een andere manier kennen. Ik bemerkte op daar waar ik in de weerstand ging, waar de freeze reactie aanging en hoe vaak ik toch nog eigenlijk in de overleving zat. Iedere dag zag ik hoe mooi en langer mijn nagels werden en kon ik steeds vaker trots zijn. Als ik haakjes aan mijn nagels had, leerde ik mezelf aan om er een vijl bij te pakken i.p.v. te bijten. Dit was echt heel lastig, maar het begin was gemaakt. Ik legde daarmee nieuwe verbindingen in mijn brein aan, oud gedrag vervangen door nieuwe gezondere gewoontes kost gewoon tijd en doorzettingsvermogen. Mijn zelfvertrouwen groeide mee en dat was een heerlijk gevoel. Iedere ochtend als ik wakker werd vertelde ik mezelf hoe trots ik was, en keek ik hoe ze weer een stukje langer waren en ik hield het vol. Op een gegeven moment lieten m’n nagels steeds sneller de biab los en oh wat baalde ik, want inmiddels waren ze heel erg lang, maar ook heel dun en breekbaar. Daar ging alles wat ik had opgebouwd de afgelopen maanden ging het door mijn hoofd. Maar mijn nagels gaven aan dat het moment was aangebroken om het echt helemaal zelf te gaan doen. Ik kocht een natuurlijk product om mijn nagels te verzorgen en elke dag gaf ik het liefdevolle aandacht en zag ik dat alles wat je aandacht geeft daadwerkelijk groeit. Voor mij staan mijn nagels symbool voor de innerlijke groei en versteviging die ik aan het doormaken ben. Dat ik inmiddels in mijn eigen behoeftes en veiligheid kan voorzien en dat mijn zelfliefde groter is dan ooit te voren. Een helende reis van een klein onzeker bang meisje bijtend op haar nagels dat troost en comfort gaf in tijden van hevige stress, naar een vrouw van 44 die nu vol trots naar haar vingers en nagels kijkt terwijl ze dit typt:
I nailed it! en ik ben zo ongelooflijk trots op mezelf. Mijn innerlijk werk van jaren werpt zijn vruchten af, in prachtige lange sterke nagels, die ik niet meer hoef te bijten omdat ik heb geleerd hoe ik mezelf op andere manieren kan reguleren en mijn trauma’s dus aan het helen zijn. Ik ben zo benieuwd naar wat er nog meer voor moois mag ontstaan wanneer ik andere stukken ga helen 😊
Zonder modder geen lotus!
Steeds meer voel ik daarom ook de missie om hoogsensitieve mensen die net als ik zo vastgelopen zijn in hun leven door stress en trauma te helpen zichzelf weer te vinden. Zoek jij ook veel bevestiging en erkenning buiten jezelf, ben jij verslavingsgevoelig en probeer je altijd ergens een leegte op te vullen met het zorgen voor anderen. Rook of drink je, gebruik je drugs, bijt je nagels, heb je last van eetbuiten of moeite met eten? Dan zou er zomaar sprake kunnen zijn van een onvervulde behoefte uit je kindertijd. Waar had je wel behoefte aan, maar heb je niet voldoende gekregen zoals liefde, aandacht, eten en veiligheid. Weet dan dat je dat dus kunt helen, door te kijken naar die pijnlijke delen in jezelf, naar waar het trauma zit. Ook als je niet precies je vinger erop kunt leggen. Je lichaam wijst je de weg, zodat je jezelf die liefde, aandacht, warmte, troost en veiligheid te gaan leren geven die je als kind gemist hebt. Wil jij ook leren om je eigen behoeftes en verlangens te voelen en te volgen en te vertrouwen op jezelf? Wil jij jezelf van binnenuit verstevigen en wil jij een Krachtig Sensitief leven, ik geloof dat het echt voor iedereen mogelijk is, ook voor jou. Want zonder modder geen lotus! Stuur gerust eens een berichtje om te weten wat ik hierin voor jou kan betekenen.
